‘De reacties op de nieuwbouw zijn overweldigend’

Als man van de cijfers is Fred van der Stok twee jaar geleden in de bouwcommissie terechtgekomen. Zijn vrouw Corrina en hij voelen zich thuis in de gereformeerde kerk, waar ze een grote onderlinge verbondenheid ervaren. Ook als het om de nieuwbouw gaat.

Fred was al langer lid van het college van kerkrentmeesters. Bezig zijn met cijfers is zijn vak; hij verdient zijn boterham bij administratie- en accountantskantoor Van der Voet in Haastrecht, als relatiebeheerder en teamleider.

Jezelf zijn
Het was Corrina die ervoor zorgde dat Fred 23 jaar geleden in Boven-Hardinxveld belandde. “Ik ben geboren en getogen in Schoonhoven, in een hervormd gezin”, vertelt Fred. “Ook Corrina is van oorsprong hervormd. Na ons trouwen gingen we wel eens met buren mee naar een pinkstergemeente. We stonden er wel open voor. Uiteindelijk zijn we met vrienden meegegaan naar de gereformeerde kerk.”

Wat deed hen besluiten zich te laten overschrijven vanuit de hervormde kerk? “Je kunt hier jezelf zijn, we voelden ons vrij. En wat er gesproken wordt staat ons ook aan; geen hel en verdoemenis. Het geloof wordt besproken in moderne taal.”

Fred is een liefhebber van voetbal. Tot zijn vijftigste voetbalde hij ook zelf, in Schoonhoven. Tegenwoordig staat hij elke zaterdag langs de lijn bij zijn zoon Björn (15) die voetbalt bij vv Peursum in Giessenburg. “Dat is mijn moment van ontspanning. Op mijn werk maak ik weken van meestal vijftig uur en daarnaast ben ik in sommige weken ’s avonds bij elkaar opgeteld nog tien uur voor de kerk in touw. Maar op zaterdag ga ik naar het voetbal.”

Uitdaging
Toen hij gevraagd werd om in de bouwcommissie de financiën te komen bewaken, hoefde hij niet lang na te denken. “Het leek me een uitdaging om het bedrag voor de nieuwbouw bij elkaar te krijgen. Ik denk dat ze mij vroegen omdat ik accuraatheid en scherpheid belangrijk vind. Er heeft al veel tijd in gezeten: naast de vergaderingen met het college van kerkrentmeesters zijn er nu ook nog de vergaderingen van de bouwcommissie. En er zit veel werk vast aan het werven van de financiën.”

De eerste vraag waarvoor de bouwcommissie zich gesteld zag was: laten we het oude bijgebouw staan en knappen we het grondig op? Of kiezen we voor nieuwbouw? “We kozen voor het laatste omdat renovatie ook tussen de 2,5 en 3 ton zou kosten. Dat vonden we eigenlijk zonde van het geld, want dan ben je over tien jaar weer aan de beurt. We hebben een berekening gemaakt: wat kunnen we er maximaal aan besteden en uit welke hoeken zouden gelden kunnen komen?”

Rekening spekken
Terwijl Corrina drinken op tafel zet en de bejaarde kanarie naast de eettafel er lustig op los zingt, somt Fred op waar de centen vandaan komen. “Omdat we een paar jaar vacant zijn geweest, hebben we eigen vermogen kunnen opbouwen.” Lachend: “Vacant zijn is voor kerkrentmeesters altijd gunstig. We konden de bankrekening spekken.” Ook de onderhoudsvoorziening kon in het potje voor nieuwbouw. Daarnaast kon de gemeente aanspraak maken op subsidies van de PKN.

“We hebben een inschatting gemaakt van wat gemeenteleden zouden kunnen opbrengen middels giften en obligaties. Leden konden een eenmalige gift geven of een vrijwillige bijdrage in combinatie met een bouwgift. Dan heb je het over een periodieke akte die anbi-proof is. Dat is belastingtechnisch gunstig. Het levert een belastingvoordeel op dat je aan de kerk kunt schenken. Je bent zelf niet meer kwijt dan de bijdrage die je altijd al gaf, maar dankzij het belastingvoordeel ontvangt de kerk meer. Dat is een schot in de roos geweest. We hebben bijna tachtig aktes opgesteld voor gemeenteleden. Het bleek een handige ‘truc’ die veel extra geld oplevert. Wel was het arbeidsintensief om die aktes op te stellen.”

Rustplaats
Fred zet zich met overtuiging in voor zijn kerk. “Het is voor gelovigen belangrijk om een plek te hebben waar zij naartoe kunnen gaan. Het is een ontmoetingsplaats, een rustplaats. Ik vind het ontspannend om daar op zondagochtend te zijn. Ik kan ook een EO-programma aanzetten, maar dat is toch anders. Ik vind dat je het geloof met z’n allen moet uitdragen. In de gereformeerde kerk voel ik me thuis en op mijn gemak. Naast wie je ook zit, met iedereen kun je praten. Dat vind ik belangrijk.”

Wat vindt Fred verder typerend voor de gemeente? “De verbondenheid. Hoewel ik als buitenstaander binnen ben gekomen, ben ik volledig geïntegreerd. Hoe die verbondenheid zich uit? In de reacties op de nieuwbouw bijvoorbeeld, die zijn overweldigend. Mensen overlegden met elkaar over het ondertekenen van de aktes voor een bouwgift.” Hij wijst op ingelijste foto’s van zijn moeder en schoonmoeder. “Zes jaar geleden is mijn moeder overleden, bijna vier jaar geleden mijn schoonmoeder. Mensen van de diaconie kwamen langs en we kregen behoorlijk wat kaarten. Na het overlijden van mijn moeder stonden er bloemen in de tuin, van dominee Sander Ris. Dat vond ik super.”